“NGOs”
..มิชชันนารีของ “จักรวรรดินิยมใหม่” – Devon Douglas-Browns
จักรวรรดินิยมในสมัยก่อนนั้นใช้
มิชชันนารี นำหน้าเพื่อหาลู่ทางที่จะยึดประเทศของคนอื่น
..แต่สมัยปัจจุบันมิชชันนารีนั้นตกยุคไปแล้ว ฝรั่งหัวใสจึงเปลี่ยนแผนใหม่โดยใช้ NGOs ทำงานแทน..ในปัจจุบันงานของ NGOs หรือ
มิชชันนารียุคใหม่ก็คือเป็น “หน้าฉากให้ CIA” โดยได้รับเงินอุดหนุนจากรัฐบาลสหรัฐฯ
ให้ทำงานเพื่อ “ทำลายเสถียรภาพของรัฐบาลที่เป็นฝ่ายตรงข้าม
หรือรัฐบาลที่มีนโยบายที่ไม่สอดคล้องกับผลประโยชน์ของสหรัฐ”
องค์กรพัฒนาเอกชน หรือ NGOs มีความสำคัญมากขึ้นบนภูมิทัศน์ระหว่างประเทศในศตวรรษที่ 21 งานของพวกเขามีหลากหลายเช่นด้านมนุษยธรรมเกี่ยวข้องกับการเชื่อมต่อระหว่างปัญหาของความยากจนสิ่งแวดล้อมและเสรีภาพของพลเมืองฯ อย่างไรก็ตามยังมีด้านมืดที่องค์กรพัฒนาเอกชนเข้ามาเกี่ยวข้อง เช่นพวกเขากำลังถูกใช้เป็นเครื่องมือของนโยบายต่างประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสหรัฐอเมริกาที่แทนการใช้กำลังทหารเพียงอย่างเดียว
ในขณะนี้สหรัฐฯได้ย้ายการดำเนินการจากการทหารไปใช้ NGOs เป็นเครื่องมือในการดำเนินนโยบายต่างประเทศของตน โดยเฉพาะในองค์กรส่งเสริมประชาธิปไตยแห่งชาติ “the National Endowment for Democracy” (NED) ฟรีดอมเฮาส์ “Freedom House” และองค์กรนิรโทษกรรมสากล “Amnesty International”
องค์กรส่งเสริมประชาธิปไตยแห่งชาติ
“National
Endowment for Democracy” (NED)
จากเว็บไซต์ขององค์กรเพื่อประชาธิปไตยแห่งชาติ
(NED)
คือ “องค์กรภาคเอกชน หรือมูลนิธิที่ไม่แสวงหากำไร ที่อุทิศตนเพื่อการเจริญเติบโตและเสริมสร้างความเข้มแข็งของสถาบันในระบอบประชาธิปไตยทั่วโลก” ฟังเฉพาะชื่อก็น่าเลื่อมใส
หรือน่าศรัทธา ใช่ไหมครับ?
แต่นี้เป็นเพียงคำอธิบายที่ให้หวานหูเท่านั้นครับ
เพราะการทำงานของพวกเขามันค่อนข้างห่างไกลจากความเป็นจริงลิบลับ
ดังนั้นจึงได้มีการตั้งคณะกรรมการเป็นจำนวนมากเข้ามาตรวจสอบ
CIA
เช่นคณะกรรมการคริสตจักร นำโดยแฟรงก์เชิร์ช “Frank Church” สมาชิกพรรคประชาธิปัตย์จากรัฐไอไอดาโฮ
และนี่เป็นสิ่งที่สำคัญเนื่องจากผลของมันได้”แสดงให้เห็นถึงความจำเป็นในการเฝ้าระวังตลอดกาลของชุมชนผู้มีปัญญาและมีผลทำให้เกิดการสร้างคณะกรรมการที่ได้รับการคัดเลือกอย่างถาวรสำหรับงานข่าวกรองเพื่อดูแลกิจกรรมของรัฐบาลกลาง
และในขณะเดียวกันก็มีการกำกับดูแลความมั่นคงเข้ามาเกี่ยวข้อง
จึงเท่ากับว่ามีการส่งสัญญาณว่า ‘บุคคล’
ที่ซีไอเอวางแผนการลอบสังหารและทำรัฐประหารนั้นสิ้นสุดลง”
อาเลน ไวสไตน์ (Allen Weinstein)
ความคิดนี้มาจากหัวคิดของ อาเลน ไวสไตน์ (Allen Weinstein) ผู้ซึ่งก่อนที่จะมาทำงานนี้เป็นโปรเฟสเซอร์และนักวิชาการของมหาวิทยาลัยบราวน์ และจอร์จทาวน์ นอกจากนั้นยังเป็นสตาฟในกองบรรณาธิการหนังสือพิมพ์วอชิงตั้นโพสต์ และมีตำแหน่งเป็นบรรณาธิการบริหารของวอชิงตันไตรมาสศึกษายุทธศาสตร์และนานาชาติที่ศูนย์จอร์จทาวน์
คาร์ล เกิร์ชแมน (Carl Gershman)
ผู้อำนวยการคนแรกของ NED คือ คาร์ล เกิร์ชแมน (Carl Gershman) ที่ยอมรับในทันทีที่เข้ารับตำแหน่งในปี 1986 ว่าเขาคือ “หน้าฉากของซีไอเอ” และบอกว่า “เราไม่ควรจะต้องทำชนิดงานนี้อย่างซ่อนเร้น มันจะน่ากลัวสำหรับกลุ่มประชาธิปไตยทั่วโลกที่จะถูกมองว่าได้รับเงินอุดหนุนโดยซีไอเอ เราเห็นว่าในยุค 60s และกับคำถามว่าทำไมมันได้ถูกยกเลิกไป ก็เพราะเราไม่สามารถทำเช่นนี้ได้นั่นเอง และนี่คือสิ่งที่ว่าทำไม NED จึงถูกสร้างขึ้น”
“NGOs:
Missionaries of Empire”
by
Devon Douglas-Browns